استبرگ سخن خود را با توصیه هایی درباره نحوه تعامل کشورهای اروپایی با تهدیدهای احتمالی که ممکن است، این گروه ها برای جوامع اروپایی داشته باشند، به پایان می رساند.
 

 نشو و نمای تروریست‌های تکفیری چچنی
 


در جریان جنگ دوم چچن که در سال 1999 آغاز شد و در سال 2002 تقریبا پایان یافت، جریان های تکفیری عملیات های مبارزه و نبرد علیه نیروهای روسی را در دست گرفتند. 



اما دومین تحول و دگرگونی مهم آن بود که جریان های جهادی تکفیری در منطقه از سال 2007 میلادی زیر لوای گروه موسوم به «امارت اسلامی قفقاز» قرار گرفتند که به منزله ائتلاف سست متشکل از گروه های محلی بود که مهمترین آنها «جماعت داغستان» به شمار می آمد. 

 
نقشه گروه های جهادی تکفیری قفقازی در سوریه
 






به طور کلی نقشه جنگجویان قفقازی به چهار گروه تقسیم می شود که هریک از آنها از حیث تعداد و حجم و عملیات و عملکرد با یکدیگر تفاوت دارند، اگرچه یک عامل مشترک در تمام آنها به چشم می خورد و آن دیدن آموزش های نظامی بسیار خوب برای نبردهاست و به همین دلیل است که خیلی این عناصر به نیروهای نخبه گروه های جهادی تکفیری در سوریه تبدیل شدند.
 
1) ارتش مهاجرين و انصار
 
گروه تروریستی تکفیری موسوم به «ارتش مهاجرین و انصار» از جمله معرف ترین گروه های تروریستی تکفیری قفقازی در سوریه به شمار می آید که هسته اولیه تشکیل دهنده این گروه، گروه تروریستی تکفیری موسوم به «کتیبه مهاجرین» بود که به صورت علنی در سپتامبر 2012 و طی شرکت در نبردهای حلب به سرکردگی «ابو عمر چچنی» ظهور کرد و پای به عرصه گذاشت. تنها چند ماه پس از آن بود که گروه موسوم به «ارتش مهاجرین و انصار» تشکیل شد تا ابو عمر چچنی همچنان سرکرده و فرمانده این گروه باقی بماند.

عملیات گروه تروریستی تکفیری موسوم به ارتش مهاجرین و انصار بر تصرف و تسلط بر پایگاه های نظامی ارتش سوریه تمرکز یافت.
 
از جمله مهمترین عملیات هایی که با همکاری گروه تروریستی تکفیری داعش دست به آن زد، تسلط بر پایگاه هوایی ارتش سوریه در «مناغ» در آگوست سال 2013 بود که دلیلی آشکار بر ائتلاف میان ابو عمر چچنی و داعش بود، به ویژه آن که برخی گزارش ها به این نکته اشاره می کردند که ابو عمر چچنی به سرکرده و امیر داعش در منطقه شمالی سوریه منصوب شده بود.
 
2) گروه تروریستی تکفیری صلاح الدين چچنی
 
ائتلاف ابو عمر چچنی با گروه تکفیری داعش برای «صلاح الدین چچنی» که یکی از مهمترین فرماندهان ابو عمر به شمار می آمد، بسیار گران آمد و موجب جدایی وی از گروه ابو عمر چچنی شد تا مدتی بعد گروه رقیب دیگری با همان نشان و نام گروه قبلی یعنی «ارتش مهاجرین و انصار» تشکیل دهد، اما پسوند «امارت اسلامی قفقاز» را به آن اضافه کند.

صلاح الدین چچنی هنگامی که گروه ابو عمر چچنی را ترک کرد، دلیل این جدایی را عدم عمل به سوگند وفاداری یاد کرد که ابو عمر با وی و رهبر امارت اسلامی قفقاز یعنی «دوکو عمروف» بسته بود.

در ادامه حمایت دوکو عمروف از صلاح الدین چچنی و گروهش، اعتبار و جایگاه ویژه و بزرگی به این گروه در میان گروه های جهادی تکفیری قفقازی فعال در سوریه بخشید. به گونه ای که از بهار سال 2013 بسیاری از پایگاه های اینترنتی وابسته به امارت اسلامی قفقاز از مشارکت قفقازی ها در نبردهای سوریه و تشکیل گروه «ارتش مهاجرین و انصار» به سرکردگی صلاح الدین چچنی استقبال کردند. در این میان صلاح الدین چچنی پس از تشکیل گروه خود، همکاری با گروه تکفیری جبهه النصره در اجرای برخی عملیات ها علیه ارتش و نظام سوریه را برگزید.  
 
3) گروه تروریستی تکفیری سيف الله چچنی
 
دومین شکاف و اختلافی که در پی اتحاد ابو عمر چچنی با داعش روی داد، جدایی گروهی از چچنی های تکفیری به سرکردگی «سیف الله چچنی» بود که همچون صلاح الدین چچنی، از جمله مهمترین فرماندهان ابو عمر چچنی و معاون اصلی وی به شمار می آمد. برخی منابع بر این باورند که اختلافات میان ابو عمر چچنی و سیف الله چچنی به دلیل رقابت شخصی آنها برای به کسب نفوذ و قدرت بیشتر در گروه «ارتش مهاجرین و انصار» بود، علاوه بر این که سیف الله چچنی به افراط گرایی موجود در گروه ابو عمر چچنی و اتحاد وی با داعش اعتراض داشت.

سیف الله چچنی پس از جدایی از ابو عمر و تشکیل گروه خود، تلاش کرد، فعالیت های خود را در منطقه حلب و در نزدیکی مرزهای ترکیه متمرکز کند و در این خصوص همکاری با گروه تروریستی موسوم به «جند الشام» را برگزید. با پایان سال 2013 میلادی سیف الله چچنی سوگند وفاداری به گروه تکفیری جبهه النصره را خورد تا این که در فوریه 2014 و پس از درگیری با نیروهای ارتش سوریه در یکی از نبردهایش در حلب به هلاکت رسید تا جای وی را فردی به نام «محمد الخراسانی» بگیرد و تمام وفاداری ها و ائتلاف ها و اتحادهای وی را چه با جبهه النصره و چه جند الشام حفظ کند.
 
4) گروه تروریستی تکفیری جند الشام
 
گروه تروریستی تکفیری «جند الشام» تنها گروه بر خلاف سه گروه دیگر تکفیری قفقازی بود که استقلال و عدم وابستگی خود را حفظ و از پیوستن به گروه های مسلح دیگر خودداری کرد. با این حال این امر به معنای عدم همکاری مکرر و مستمر آن با جبهه اسلامی و جبهه النصره نبود.

گروه تروریستی تکفیری جند الشام به دلیل خونریزی و قساوت قلب و مهارت جنگی اش بسیار بالای سرکرده اش، «مسلم ابو ولید» از معروفیت بسیاری برخوردار است که البته این معروفیت بیشتر به معنای رعب و وحشتی است که این گروه در مناطقی که حضور می یابد، ایجاد می کند. مسلم ابو ولید بخش قابل توجهی از این مهارت و تجربه جنگی خود را مدیون مشارکتش در نبردهای دوم چچن و قرار داشتن در کنار «خطاب» بود.  
عملیات های گروه تروریستی تکفیری جند الشام به طور کلی در شمال استان لاذقیه و به طور خاص در منطقه «الجبلیه» در نزدیکی مرزهای ترکیه متمرکز است و در عملیات های هجومی علیه شهرک ها و روستاهای علوی نشین کوهستانی و ساحلی استان لاذقیه در غرب سوریه مشارکت داشت، البته این گروه در عملیات هایی در حلب و ریف شمالی آن از جمله زندان مرکزی حلب در اوایل فوریه گذشته مشارکت داشت.
 
بحران اروپا  
 
این پیش فرض وجود دارد که گروه های تروریستی تکفیری شرکت کننده در نبردهای جاری در سوریه در آینده تهدیدی علیه کشورهای اروپایی و ترکیه تشکیل خواهند داد، چراکه بسیاری از عناصر این گروه ها پس از جنگ های چچن در خارج از سرزمین قفقاز و چچن، زادگاه اصلی اشان رشد و نمو یافتند. البته در این بین درست است که بسیاری از آنها از طریق گرجستان و ترکیه به سوریه منتقل شدند، اما تعداد قابل توجهی از آنها همچنان در کشورهای اروپایی همچون اتریش و آلمان و فرانسه و بلژیک و کشورهای اسکاندیناوی اقامت دارند.

در این راستا نگاهی به آمار و ارقام تعداد جنگجویان تکفیری اروپایی فعال در سوریه به این نکته اشاره می کند که اتریش در رتبه اول میان کشورهای اروپایی قرار دارد، به گونه ای که بیش از نیمی از جنگجویان تکفیری که از اروپا راهی سوریه شدند و دارای ریشه های چچنی هستند، از این کشور می باشند (حدود 100 تکفیری)، بعد از اتریش فرانسه با 80 تروریست تکفیری و سپس بلژیک و کشورهای اسکاندیناوی و آلمان در رتبه های بعدی قرار می گیرند.

تهدید احتمالی نهفته از سوی این تروریست های تکفیری برای کشورهای اروپایی در مهارت های جنگی آنها به ویژه جنگ های خیابانی نهفته است که در آینده می تواند، تهدیدی برای امنیت داخلی کشورهای اروپایی باشد. این درحالی است که جنگ در سوریه بر مهارت و تجربه این تروریست ها بیش از پیش خواهد افزود و موجب تشکیل شبکه های ارتباطی گسترده تر در کشورهای دیگر از جمله کشورهای اروپایی خواهد شد و این می تواند راه را برای ورود گروه تروریستی القاعده به داخل اروپا باز کند.

به همین دلیل لازم به نظر می رسد که کشورهای اروپایی از هم اکنون تدابیر لازم برای مقابله با این تهدید احتمالی به خصوص از کشور ترکیه را آغاز کنند و این که اگرچه این کشورها اختلافی عمیق با نظام سوریه دارند و آن را دشمن خود می دانند و برای براندازی آن تلاش می کنند، اما برای مقابله با این تهدید آینده نیاز به همکاری با دمشق و کمک گرفتن و استفاده از تجارب آن دارند.